In Memoriam Dirk Jozef van der Tier

In Memoriam

Dik van der Tier

Dirk-Jozef

          *  Utrecht, 1 november 1944                         † De Meern, 9 september 2025

“Hij is aan zijn laatste vlucht begonnen”

Afgelopen dinsdag, 9 september, is op 80-jarige leeftijd ons markant en zeer gewaardeerd clublid, Dirk van der Tier overleden. Zijn gezondheid was al enige tijd tanende waardoor zijn plezier in het leven langzaamaan verdween. Het bridgen op donderdagmiddag bleef echter heilig voor hem en met, naar nu duidelijk is, zijn laatste energie was hij er weer bij de start van het seizoen op 4 september. En hoe bijzonder dat hij deze middag eindigde met een fraaie 1e plaats in de B-lijn. Zijn pretogen glommen weer als vanouds.

Ras Utrechter

“Ha wijffie, hoe is het? Gezellig dat we weer bridgen”. Met deze woorden kwam Dirk, geboren Utrechter, wekelijks de Wilhelminakerk binnen, vaak in korte broek en op klompen. Om vervolgens met een biertje op de achterste kerkbank geduldig te wachten op zijn bridgemaat Jaap. Dirk en Jaap werden begin 2016 lid van BC Wilhelminapark. Hun prestaties waren wisselend. Dirk was de betere bridger maar accepteerde het verschil en was zeer trouw aan Jaap. Dirk’s corrigerende opmerkingen als: “Jochie, je moet dan natuurlijk wel met schoppen terugkomen”, bracht hij op zo’n manier dat ze ook opgewekt weer aan het volgende spel konden beginnen. Jaap was overigens de enige die hem Dik noemde.

Dirk was een bijzondere man. Hij had een smederij en smeedde onder andere het hekwerk voor het Paleis op de Dam en Paleis Noordeinde. Zijn zoon heeft de smederij al een tijd geleden overgenomen maar Dirk bleef er werken.

Dirk moest altijd bezig zijn en had energie voor tien. Zijn grote tuin onderhield hij zelf en hij verbouwde zijn huis ook eigenhandig met hulp van de buurman. Soms als hij kwam bridgen leek het wel alsof hij zo van een klus kwam en ook na het bridgen weer verder zou gaan met die klus.

Opmerkelijk waren ook zijn wandelprestaties in de Nijmeegse Vierdaagse. Hij liep er velen en op 75-jarige leeftijd nog de “4 x 50 km” op zijn sandalen. Slapen deden hij en zijn wandelmaten dan op een veldbed in een vrachtwagen waarmee hij een keer het Vierdaagse journaal haalde. Corona gooide in 2020 roet in zijn Vierdaagse ritme. Zijn trouwe buurman en wandelgenoot stelde voor om samen toch wat te blijven wandelen maar dat trok Dirk niet. Het moest wel ergens om gaan, zomaar wat wandelen! Dat vond hij maar niks.

Duiven

Dirk hield duiven en heeft daar ook menig prijs mee gewonnen. In de toptijd had hij er wel honderd. Om zijn dankbaarheid voor de gezelligheid op de bridgeclub te tonen, sponsorde Dirk vanaf 2019 de club. Een keer per jaar maakten we daar Dirk’s drive van, met hapjes, een pubquiz en prijzen. De winnaar van de drive was het paar dat het dichtst bij de uitslag van Dirk en Jaap kwam. De prijs was een kunstduif en je kon Dirk geen groter plezier doen dan hem de prijs uit te laten reiken. Dirk genoot enorm van de aandacht en heel erg van het geven van de donatie. Hij liet anderen graag delen in zijn geneugten. Al was Dirk geen man van veel woorden hij genoot van mensen om hem heen. Op de club, bij de Griek in zijn dorp en op het terras achter zijn huis. Hij genoot van het leven en van hard werken maar door zijn toenemende fysieke beperkingen raakte dat steeds verder uit beeld. Het oermens was niet meer en dat viel hem zwaar. Te zwaar.

We hebben genoten van Dirk en zullen zijn olijke, ondeugende blik missen en zijn goedheid blijvend herinneren.